روایات شیعه در دعوت به وحدت اسلامی

  • 1397/09/02 - 00:14
فریاد وحدت‌خواهی شیعه خصوصاً رهبران آن، هرگز به معنای یک استراتژی سیاسی، ظاهرسازی یا عوام فریبی نیست. این اعتقاد قلبی شیعه است که برآمده از بیانات و تعالیم اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. لذا ادعای وهابیت در انکار واقعی بودن این شعار، ادعایی بی‌اساس است که با مراجعه به متون حدیثی شیعه بطلان این ادعا به خوبی قابل اثبات است.

آوازه‌ی وحدت خواهی شیعیان خصوصا پس از پیروزی انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست. وهابیت و دشمنان شیعه ابتدا منکر این تمایل به وحدت از سوی شیعیان بودند. ولی پس از مدتی که مساله‌ی دعوت به وحدت از سوی شیعه شیوع یافت، و قابل انکار نبود، تغییر موضع داده و از راه جدیدی برای مقابله با این پدیده وارد شدند. و آن این است که می‌گویند: رهبران شیعه خصوصا حضرت امام (قدس سره) و مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در پیام‌های وحدت خود، صادق نیستند و از در ریاکاری وارد شده‌اند. به عبارت دیگر می‌گویند این‌ها در دل اهل سنت را کافر و دشمن خود می‌دانند و تنها به ظاهر و بنا به مصالح سیاسی است که چنین کلامی را سر می‌دهند.

حال آنکه با مراجعه به منابع اصیل شیعه، به خوبی می‌توان به این مهم پی برد که شعار وحدت نه یک شعار صرفا سیاسی بلکه برآمده از مبانی اعتقادی شیعه و واگوی کلام ائمه‌ی اطهار (علیهم السلام) است. شیعه در واقع کلام اهل بیت را تکرار می‌کند که منادی دعوت به وحدت بودند. از آن جمله می‌توان به کتاب وسائل الشیعه‌ی شیخ حر عاملی اشاره کرد که بابی را در این کتاب با این عنوان آورده است: «باب وجوب زندگی مسالمت آمیز با مردم، حتی اهل سنت، در ادای امانت و اقامه‌ی شهادت و راستگویی با آنان، استحباب عیادت مریض‌ها و تشییع جنازه‌ها و رفتار نیکو با همسایگان و حضور در مساجد آنان.»[۱]
برای اینکه کسانی چون وهابی‌ها که هیچ حرمت و فضیلتی [۲] برای اهل بیت قائل نیستند. این کلام امام صادق (علیه السلام) در این باب را حمل بر تقیه و امثال آن نکنند، خود حضرت در ذیل روایتی در همین باب دستورات تقریبی خود را مستند به آیه‌ای از قرآن می‌کند که می‌فرماید: «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنا»[۳] این بدان جهت است که همگان بدانند شیعه در ابراز عقاید تقریبی خود نه صرفا به سبب مصالح سیاسی و نه به عنوان ظاهر فریبی، بلکه با تکیه به قرآن کریم و بیانات ائمه‌ی اثنی عشر عمل می‌کند. اکنون باید دید آن‌ها که دم از جدایی و عدم وحدت می‌زنند [۴] در پی کدام قرآن و سنت قدم برمی دارند.

پی‌نوشت‌:

[1]. شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج12، ص 5، موسسه آل البیت، قم، 1409ق؛ « بَابُ وُجُوبِ عِشْرَةِ النَّاسِ حَتَّى الْعَامَّةِ بِأَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ وَ الصِّدْقِ وَ اسْتِحْبَابِ عِيَادَةِ الْمَرْضَى وَ شُهُودِ الْجَنَائِزِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ الصَّلَاةِ فِي الْمَسَاجِد»
[2]. وهابیت و انکار فضائل اهل بیت.
[3]. سوره بقره/ آیه 83؛  و بزبان خوش با مردم تكلم كنيد.
[4]. تفرقه طلبی وهابیت.

برچسب‌ها: 
تولیدی

دیدگاه‌ها

وحدت سیاسی شاید اما وحدت عقیدتی هرگز جانم

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.