پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیات اوّل سوره 54 قرآن مجید چنین می‌باشد: «اِقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ وَاِنْ یَرَوا آیَهً یُعْرِضُوا وَ یَقُولوُا سِحْر مُسْتَمِرّ وَکَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا اَهْوائَهُمْ وَ کُلُّ اَمْرٍ مُسْتَقِرّ [قمر/ 3ـ 1] قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! و هر گاه نشانه و معجزه‌ای را ببینند روی گردانده، می‌گویند این سحری مستمر است. آن‌ها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند وهر امری قرارگاهی دارد.»
مفسّرین شیعه و سنی با کمال قاطعیّت و صراحت می‌گویند آیات فوق مربوط به مسأله شقّ القمر و شکافته شدن ماه به عنوان معجزه در زمان رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) می‌باشد و از باب نمونه از تفاسیر شیعه، تفسیر بیان، مجمع البیان، ابوالفتوح رازی، منهج الصّادقین، صافی، برهان، نورالثّقلین و شبَّر، و از تفاسیر اهل تسنن؛ تفسیر طبری، درالمنثور، فخر رازی، بیضاوی، کشّاف و «فی ضلال القرآن» را باید نام برد. مرحوم طبرسی در تفسیر معروف مجمع البیان، در ذیل همین آیات می‌گوید همۀ مفسّران این آیه را مربوط به معجزة شقّ القمر در زمان پیامبر اکرم می‌دانند. همچنین فخر رازی مفسّر معروف در ذیل آیات فوق می‌گوید عموم مفسّران معتقدند که مراد از این آیات شکافته شدن ماه درزمان رسول اكرم می‌باشد. علاوه بر این، در کتب شیعه و سنی قریب به چهل روایت درباره شقّ القمر آمده که در بیشتر آن‌ها تصریح شده که آیات فوق درباره شقّ القمر نازل شده است.بنابراین، دلالت آیات فوق بر وقوع این معجزه (شقّ القمر) هیچ جای انکار یا تردید نمی‌باشد.

معارف اسلام، آیت الله مکارم شیرازی
منبع: نرم افزار پرسمان دانشجویی