سلام دوست عزیز از اینکه وقت زیادی برای نوشتن این نظر طولانی صرف کردید، که این خود نشانگر صفت حقیقت جویی در شماست، از شما سپاسگذارم. اما در باره ی حکم اسلامی که بیان کردید اولا ممنون میشدم که سند مطالب ذکر شده هم ارائه می‌دادید و ثانیا همانطور که اشاره کردید حکم اول در مورد شکستن روزه ی واجب بود اما حکم دوم در مورد قضای روزه نه خود روزه. مستحضر هستید که بین حکم یک عمل خاص با حکم قضای آن عمل تفاوت زیادی وجود دارد که در صورت لازم حتما توضیح خواهم داد. اما در مورد اشکالی که نسبت به متن مقاله فرمودید باید بگویم اولا من از ترجمه ی تفسیری کتاب مقدس همان ترجمه ای که خود مسیحیان آن را برای تبلیغ مسیحیت بین مسلمانان به صورت هدیه تقسیم میکنند استفاده کردم و اگر اشکال ترجمه ای هم وجود داشته باشد این موضوع متوجه مسیحیان است نه بنده. در ثانی در متنی که ذکر شده بود سه بار صریحا از کلمه دزدیده شدن استفاده کرده بود«...و آن امانت دزدیده شد، اگر دزد دستگیر شود باید دو برابر آنچه را که دزدیده است عوض دهد» بعید می‌دانم که این مربوط به خیانت در امانت باشد. در این عبارت از شخص سوم یعنی همان دزد نام برده شده نه کسی که شی را به امانت گرفته است. بنابراین این دو حکم در مورد دزدی است. همانگونه که در تفسیر قدیم کتاب مقدس هم در مورد دزدی شخص سوم صحبت شده است« «اگر کسی‌ پول‌ یا اسباب‌ نزد همسایۀ خود امانت‌ گذارد، و از خانۀ آن‌ شخص‌ دزدیده‌ شود،هر گاه‌ دزد پیدا شود، دو چندان‌ رد نماید.» از خانه ی ان شخص دزدیده شود یعنی شخص دیگری ان را بدزدد و اصلا بحث خیانت در امانت نیست. در ضمن اگر به ما قبل و ما بعد این آیه ی کتاب مقدس هم نگاه کنید خواهید دید که کلا بحث بحث دزدی است. در هر صورت اگر باز اصرار میکنید منظور خیانت در امانت است به مسیحیان بگویید که ترجمه های خود را اصلاح کنند. اما در مورد نکته هایی که فرمودید: 1: بعید می دانم که پرسیدن سوال و بررسی یک کتاب عنادگری باشد. خود شما بگویید آیا به کتابی که شخصی همانند من و شما که ممکن است اشتباه کنیم، نوشتیم، می‌توان کتاب مقدس گفت و بی چون و چرا حرف هایش را حجت دانست؟ 2: بنده هم اطلاع دارم که در نقد به همه ی جوانب باید توجه کرد. لذا آنگونه که شما می‌فرمایید ما آیه ی کامل کتاب مقدس را پس از بررسی همه ی جوانب آن در اینجا ذکر می کنیم نه مانند دشمنان اسلام که بعضی رو میگیرند و حتی آیه را کامل ذکر نمیکنند. علاوه بر این ما مسلمانان به این نوع نقد ناقص مسیحیان با رویی باز پاسخ می‌دهیم و اگر شما نقد ما را ناقض می دانید خب توضیح دهید ما هم از بیانات جنابعالی استفاده کنیم. 3. رفتار مسلمانان در طول تاریخ همواره با مسیحیان و یهودیان خوب بوده جز در موارد نادری که مسیحیان و یهودیان علیه اسلام اقدام خاصی بکنند. اکنون هم وضع همین است مسیحیان دست از سر فتنه گری و فرستادن مبلغان مسیحی دست بردارند و کاری به کار مسلمانان نداشته باشند ما هم اسمی از آنها نخواهیم برد. در ضمن اگر به بحث و مناظرات امامان با مسیحیان و یهودیان رجوع کنید خواهید دید که ایشان هم در زمانی که لازم بود از حقانیت خود دفاع کرده و بطلان مسیحیت و یهودیت را اثبات فرموده اند. در پایان بار دیگر از نظری که نوشتید کمال تشکر را دارم.