اَرجاسب یا اَرجاسپ یکی از شاهان خیون‌ها است که تیره‌ای از ایرانیان باستان بودند. در شاهنامه پادشاه ترکان چین و توران است. تبارنامه‌های گوناگونی برای او آورده‌اند. طبری او را پسر شاوسپ، برادر افراسیاب نوشته است. در مجمل‌التواریخ او را نوهٔ افراسیاب دانسته‌اند. ولی بلعمی او را برادر افراسیاب آورده است.شاهی او هم‌زمان با شاهی گشتاسپ و پیدایش زرتشت در ایران است. زرتشت دین خود را به گشتاسپ عرض کرده و گشتاسپ آیین او را می‌پذیرد، اما ارجاسپ به این بهانه که گشتاسپ آیین کهن را رها کرده به ایران می‌تازد. چندین نفر از خویشان گشتاسپ همچون زریر (که نوشته پهلوی یادگار زریران از روی او نامگذاری شده) در این جنگ می‌میرند، ولی در پایان، اسفندیار که پسر گشتاسپ است در بیرون راندن ارجاست از ایران کامیاب می‌شود. در نوشته پهلوی یادگار زریران، ارجاسپ در این جنگ دستگیر شده، قطع عضو شده، و سپس آزاد می‌شود، ولی در شاهنامه او از چنگ ایرانیان می‌گریزد. شکست ارجاسپ را گویند که در کوه مَد-فْرَیاد مابین پَدِشْخْوارگر و کومیش رخ داده است.چندین سال پس از داستان بالا، گشتاسپ به اسفندیار بدبین شده و او را در دز گنبدان زندانی می‌کند و خودش هم از پایتخت خود که بلخ بوده، راهی سیستان می‌شود. ارجاسپ با شنیدن دربند بودن اسفندیار و نبودن گشتاسپ در بلخ بار دیگر به ایران می‌تازد و لهراسپ، پدر گشتاسپ را کشته و دختران گشتاسپ که به‌آفرید و همای نام داشتند را اسیر می‌کند و به رویین‌دز می‌گریزد. گشتاسپ در پایان به پیشنهاد دستور خود که جاسپ است، اسفندیار را از بند آزاد می‌کند و اسفندیار با عبور از هفت‌خان و رسیدن به رویین‌دز، ارجاسپ را کشته و خواهران خود را از بند او می‌رهاند. مقصر خود ارجاسب است نه گشتاسب! و زرتشت!