پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در فرهنگ ایران باستانی، مانند اسلام، محدودیت خاصی در سن ازدواج وجود نداشت. اما در کتاب «رویت پهلوی» که یک متن فقهی-حقوقی زرتشتی است، آمده است که اگر یک دختر 12 ساله شوهر کند، در صورتی که راضی به همبستری با شوهرش نشود، مرگ ارزان (مهدور الدم: سزاوار اعدام) می‌شود: «هنگامی که به سن مردخواهی رسد - که دوازده سالگی است - آن گاه با او نزدیکی کردن جایز است. آن گاه نیز بار نداد (= تمکین نکرد)، پس مرگ ارزان باشد.»[1] پرسش: آیا این کردار نیک است؟ و آیا موبدان زرتشتی که چنین قانونی را تشریع کردند، پیرو «اندیشه نیک» بودند؟ آیا با "ادعا"ی گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک، مشکلی حل می‌شود؟
      
[1]. روایت پهلوی، ترجمه مهشید میرفخرایی، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1367، ص 44-45.