ملی گرایی
اعدام، بریدن گوش، بریدن بینی، درآوردن چشم از حدقه، سر بریدن، قطع دست و پا، به بردگی گرفتن و... این‌ها تنها بخشی از رفتارهای شاهان هخامنشی با فتنه‌گران و اغتشاشگران بود.
جمهوری اسلامی از جبهه مقاومت، حمایت مالی می‌کند. عمده این حمایت‌ها از وجوهات شرعیه و ایضاً از بودجه دفاعی کشور است و تاکنون برکات بسیاری برای امنیت این سرزمین داشته است. باستانگرایان که خیلی علاقه دارند در این موضوع بهانه‌گیری کرده و به نظام اشکال بگیرند، چرا به کورش و هخامنشیان که در سوریه و لبنان و فلسطین حضور نظامی داشتند ایراد نمیگیرند؟ چرا به محمدرضا پهلوی که سرمایه‌های این کشور را به سران عرب می‌بخشید ایراد نمیگیرند؟
حکومت پهلوی، کمک‌های مالی بسیاری به سران کشورهای عربی تقدیم کرد. از جمله این کمک‌ها به لبنان، سوریه، عمان، عربستان، اردن، مصر و... صورت گرفت. حال باید پرسید که چرا سلطنت‌طلبان و باستانگرایان که حکومت پهلوی را یک حکومت آرمانی می‌خوانند، به این قضیه اشکال نمیگیرند؟ ولی به حمایت نظام جمهوری اسلامی از جبهه مقاومت اشکال می‌گیرند؟ در حالیکه حمایت ایران از مقاومت، منطقی است...
هشت سال دفاع مقدس، میدانی بود که عیار مدعیان روشن شود. روحانیت شیعه در آن دوران، 3317 شهید تقدیم این آب و خاک کردند. علاوه بر این تعداد، بسیاری از روحانیون نامدار، فرزندان خود را فدای آرمان‌های مذهبی و میهنی کردند...
سختویه پسر مازیار نیشاپوری در قرن 2-3 هجری زندگی می‌کرد. او در ابتدا زرتشتی بود تا اینکه در جوانی مسلمان شد و «أبو علی» نامیده شد. وی به دانش اهمیت می‌داد، حج به جای آورد و برای یاد گرفتن و یاد دادنِ حدیث به سرزمین‌های مختلفی سفر کرد.
میلاس، شخصی زرتشتی بود که به دست ابو هُذَیل عَلّاف (درگذشت: 235 هجری) مسلمان شد. زمینه‌ی اسلام آوردن او اینگونه بود که او در مجلس مناظره‌ای شرکت کرد که ابوهذیل علاف با ثنوی‌ها داشت. با پیروزی ابوهذیل در این مناظره، میلاس اسلام را برگزید.
امام سجاد (علیه السلام): خداوند بهشت را براى کسى آفریده که اطاعتش کند و کار نیک انجام دهد، هر چند غلامى حبشى باشد و جهنم را براى کسى خلق کرده که او را نافرمانى کند، هر چند آقازاده‌اى عربی باشد...
برخی از روی عناد و لجاجت و برخی دیگر از روی ناآگاهی اصرار دارند که حکیم ابوالقاسم فردوسی را زرتشتی جا بزنند، در حالیکه این ادعا، ظلمی بزرگ در حق فردوسی بزرگ است. آر سی زنر مانند دیگر شاهنامه‌پژوهان و ایران شناسان، فردوسی را مسلمان شیعه می‌داند.
خرید و فروش زن در ایران باستان: دکتر کتایون مزداپور، در «چند سخن» می‌نویسد که در ایران باستان و بر اساس سنت مردسالاری، می‌شد حتی زن را فروخت. سالار دودمان (شوهر یا پدر و...) مالک تمام حق و حقوق اجتماعی زن شمرده می‌شد.
اگر نظام جمهوری اسلامی ایران با تاریخ ایران باستان دشمنی دارد، چه معنی دارد که این آثار باستانی را به ثبت جهانی برساند؟ بله، نظام حاکمیتی ایران، اساساً مشکلی با تاریخ باستان ندارد. بلکه مشکل، کسانی هستند که از تاریخ ایران، برای منافع شخصی سوء استفاده می‌کنند. باستانگرایان افراطی، بزرگترین دشمنان ایران هستند. چون تاریخ را بازیچه اغراض شخصی خود قرار داده اند.
باستانگرایان افراطی از شخصی به نام آرتاخه به عنوان یکی از دانشمندان ایران باستان نام می‌برند. این در حالی است که از این شخص در منابع کهن تاریخی ایران نامی نیست. البته منابع یونانی از او نام بردند ولی بررسی شخصیت او نشان می‌دهد که اساساً دانشمند نامیدن او مانند این است که شخصی با ضریب هوشی پایین، به شوخی «پروفسور» نامیده شود.
شاپور شهبازی: کورش، ذوالقرنین نیست. ابوالکلام آزاد، کوشید که ذوالقرنین را با کورش تطبیق دهد. اما ادعای او یکسره از اسناد تاریخی بی‌بهره است. هرچند هدف ابوالکلام، خدمت به ایران بود. اما ادعای او نادرست بوده است.
گاهی اوقات، برخی از خانواده‌ها، برای خودنمایی، اسم‌هایی برای فرزندان خود انتخاب می‌کنند که واقعاً معنای درستی ندارد. برخی هم به دنبال اسم‌های اصیل آریایی هستند؛ برای این عزیزان (اگر فرزند پسر دارند) دو پیشنهاد نداریم. یکی چیش‌پیش (نام جد کورش) و دیگری گایانوس که هر دو اسامی اصیل هخامشی هستند.
کورش، از نسل چیش‌پیش بود. لذا پیشنهاد می‌کنیم که جماعت اسلام ستیز، مدتی این شعار را سرلوحه دهند: «چیش‌پیش پدر ماست، ایران وطن ماست.» تا نام و یاد این بزرگمرد زنده بماند. همچنین نام فرزندان خود را چیش‌پیش بگذارند.