مباحث روایی
برخی از منکرین مهدویت، در صدد این هستند که به بهانه‌های واهی در این امر مهم خلل ایجاد کنند. و هر دفعه با ایرادات موهن این عقیده شیعه را زیر سؤال می‌برند. یکی از اشکالاتی که مطرح می‌کنند این است که بزرگان حدیث اهل‌سنت از جمله بخاری و مسلم در کتاب خود هیچ اشاره‌ای به احادیث مهدویت نکردند و این خود موجب ضعف این احادیث می‌شود.
یکی از حوادثی که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) اتفاق می‌افتد، نزول حضرت عیسی (علیه السلام) می‌باشد. ظهور حضرت عیسی (علیه السلام) به همراه منجی آخرالزمان از جمله مسائل مورد پذیرش در اسلام است، وقتی که ایشان به همراه منجی ظهور می‌کند، حقایق مکشوف شده و همگان از جمله اهل کتاب به حقیقت پی می‌برند.
روایات فراوانی از پیامبر اسلام و هر یک از امامان معصوم در مورد مسئله مهدویت نقل شده است. در واقع سال‌ها پیش از تولد آن حضرت، خصوصیات و ویژگی‌های ایشان پیش‌گویی شده است. تعداد این روایات به حدی فراوان است که درباره‌ی کمتر موضوعی از موضوعات اسلامی این اندازه حدیث وارد شده است. در واقع این مسأله از ضروریات مذهب شیعه اثنی عشری است.
حضرت مهدی آخرین وصی از اوصیای الهی است که برای تکامل همه جانبه بشر و ایجاد حکومت واحد الهی آفریده شده است. این ایده و آرزو هنگامی تحقق می‌‌پزیرد که در جامعه بشری، آمادگی برای پذیرش چنین حجتی وجود داشته باشد و در غیر این صورت، ظهور جز کشته شدن و نابودی نتیجه‌ای نخواهد داشت و آن هدف عالی تحقق نخواهد یافت.
مسئله مهدویت یکی از مسائلی است که از صدر اسلام مطرح بوده است. این موضوع همواره دارای چالش بوده و معرکه شبهات فراوان بود. حضرات معصومین(علیهم السلام) برای اینکه جامعه را از این تشدد افکار و شبهات موجود نجات دهند، و اذهان جامعه را برای چنین واقعه‌ای آماده کنند، روایات فراوانی را در این خصوص بیان نمودند.
دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم از معروف‌ترین کتب روایی اهل‌سنت می‌باشند که می‌توان گفت شالوده و مبنا برای صحیح و نادرست بودن روایات دیگر بر پایه این دوکتاب سنجیده می‌شود. اما نکته در این‌جاست که ایشان این مسئله را تعمیم داده و می‌خواهند روایات مربوط به شیعیان را نیز با همان ملاک و معیار بسنجند و صحیح و ناصحیح آن را مشخص کنند.
یکی از افتخارات شیعه داشتن گنجینه‌ای از مناجات است که از امام سجاد(علیه السلام) برجای مانده است. مجموعه‌ی با عظمت صحیفه‌ی سجادیه دارای معارف ناب دینی است که در قالب دعا و نیاش بیان شده است که تعداد آن‌ها به پنجاه و چهار دعا می‌رسد در این میان دعاهای 47 و 48، اشاره‌ای به مهدویت و مباحث مرتبط به زمانه‌ی ظهور و موضوع انتظار دارد.
از جمله احادیثی که وجود امام زمان را ثابت می‌کند، حدیث ثقلین است که در کتب معروف و معتبر فریقین با سند صحیح وارد شده است، رسول الله فرمود: «من چیزی بین شما بر جای می‌نهم که اگر بدان چنگ زنید، بعد از من هرگز گمراه نخواهید شد. یکی از آن دو از دیگری عظیم‌تر است: کتاب خدا رشته‌ای است که از آسمان به زمین کشیده شده است...
تمامی علمای شیعه اتفاق دارند که حضرت مهدی در شب نیمه شعبان سال 255 قمری از مادری به نام نرجس خاتون در سامّرا و در خانه امام حسن عسکری دیده به جهان گشوده و در این مورد، روایات زیادی از پدر ایشان وارد شده. و از آنجا که تولد حضرت مهدی (عج) زنگ خطری برای تمام نظام‌های فاسد آن روز بود، فلذا عباسیان پیوسته در صدد خاتمه حیات ایشان بودند.
یکی از ویژگی‌های اهل‌بیت، نگاه آنان به آخرالزمان بود. همه آنان، فرمایشاتی را برای این زمان بیان فرموده‌اند. با توجه به عصر امام سجاد(علیه السلام)، شرایط برای سخنرانی و ارشاد بسیار مشکل بود. لذا امام سجاد(علیه السلام) معارف را در قالب دعا و نیایش بیان می‌فرمودند که احادیث مربوط به مهدویت از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار است.
ظهور منجی موعود یک اعتقاد عمومی در تمامی ادیان است. کتاب های مقدس آسمانی، بشارت داده‌اند که جهان در سیطره ظلم و فساد نمی‌ماند؛ بلکه جماعت صالحان به امامت رهبر موعود، عدل و داد را در گیتی حاکم خواهند کرد. این بشارت شیرین در روایاتی از اهل‌بیت وارد شده است و در این بین روایای که از لسان امام حسین (ع) وارد شده در خور توجه است.
درکتب معتبر اهل سنت حقایقی نهفته است که انسان‌های آزاد اندیش و پاک سرشت را بیدار می‌کند و ازدیده‌هایشان پرده ظلمت را پس می‌زند، راه مستقیم و راستین را به رویشان می‌گشاید، نور اهل بیت را جلوی رویشان می‌تاباند و به سوی مذهب اهل بیت رهنمودشان می‌سازد به شرطی که پنجره دل را بگشایند ودر برابر نور اهل بیت قرار بدهند.
به‌زعم برخی از اهل‌سنت، در برخی روایات عنوان شده که اسم حضرت مهدی (علیه السّلام) اسم پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و نام پدرش، نام پدر ایشان (عبدالله) است و به‌واسطه این روایت اعلام می‌کنند که اعتقاد شیعیان به امام، باطل می‌باشد. این شبهه گاهی به گونه‌ای مطرح می‌شود که گویا عقیده همه اهل‌سنت است.
حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آخرین منجی بشریت است. اوست که ظهور الهی‌اش باعث سرنگونی کفر و نفاق می‌شود. آرامش و صلح و صفا، با قدوم مبارکش برپا می‌گردد. او تنها کسی است که عدل واقعی را جاری خواهد ساخت و مستضعفین عالم را تحت لوای خود حمایت می‌کند و مردم دسته دسته به سویش می‌روند و او را به عنوان منجی بشریت انتخاب می‌کنند.