شبه معنویت های شرقی
مدتی است که سلبریتی‌پرستی در بین برخی افراد، خیلی بارز شده است. وقتی محمدرضا گلزار، سلبریتی مشهور ایرانی، تصاویری از ازدواج خود را منتشر می‌کند، جمعی شروع به گریه و ناله می‌کنند و حتی در برخی پیج‌ها روزشمار برای جدایی گلزار از همسرش راه می‌افتد. همین معضل در بین دختران نوجوان برای پرستش خوانندگان پاپ کره‌ای وجود دارد.
توجه به دنیاگرایی و زندگی اشرافی، لذت طلبی افراطی، تبلیغ همجنس‌گرایی، ترویج معنویت سکولار و اومانیسم‌محور از جمله آسیب‌های گروه آسترو و سایر گروه‌های کی‌پاپ است. طرفداران گروه آسترو در جهان و از جمله ایران بعد از مرگ یکی از این خوانندگان پاپ کره‌ای رو به افزایش است و در نتیجه آسیب‌های آن نیز افزایش خواهد یافت.
مون بین از اعضای کی‌پاپ آسترو در یک فیلم، نقش بی ال(همجنس‌گرایی) بازی کرده است. در یک سکانس از این فیلم، یک دختر به مون‌بین ابراز عشق می‌کند و اظهار می‌دارد که به او علاقه دارد، مون‌بین جواب می‌دهد که او شخص دیگری را دوست دارد و آن فرد یک پسر است!! در این فیلم به‌صورت کاملاً روانشناسانه احساسات تغییر گرایش جنسی، تبیین و فرهنگ سازی می‌شود.
طرفداران کی‌پاپ در فضای مجازی به شدت فعال هستند و اگر همین گروه‌های مجازی، اراده کنند که یک روز تجمعاتی در فضای واقعی داشته باشند، چالش‌های متعدد فرهنگی، اجتماعی، امنیتی، دینی و.... ایجاد خواهند کرد. فن‌ها عموماً نوجوان هستند و فضای هیجانی و احساسی بر آنان غلبه دارد و همین موضوع، بر چالش‌های ذکر شده می‌افزاید.
در مضامین شعرهایی که اعضای بی تی اس می‌خوانند، محتواهای مرتبط با نفس پرستی(کلید واژه شیطان پرستان و اومانیسم) وجود دارد. به نظر می‌رسد که فرقه‌ای نوپدید با رویکرد اومانیستی با پوشش فیلم و موسیقی از کشور کره در حال نشر و ترویج جهانی است و نتیجه این فرقه، تبلیغ یک سبک زندگی انحرافی و الحادی است.
کی‌پاپ‌ها از گروه‌های نوپدیدی هستند که در بستر موج کره‌ای ایجاد شده‌اند. در این گروه‌ها، موضوعات و مواردی است که مطابق با گروه‌های فرقه‌ای و شبه معنوی است. موج کره‌ای یک سبک زندگی مخالف فرهنگ، معنویت، شریعت، انسانیت و... را تبلیغ می‌کند.
سبک زندگی منحط بی بند و بار غربی با عروسک‌های کره‌ای در حال ترویج است. مشاهده می‌شود که اعضای گروه بی تی اس و برخی دیگر از گروه‌های کی پاپ هم لباس‌ها کاملاً دخترانه می‌پوشند؛ نقش و تصویر ذهنی فن‌ها، از این آیدول‌های پسر است ولی لباس و رفتار و آرایش و... دخترانه انجام می‌دهند. لذا ذهن فن‌ها درگیر مباحث علاقه به همجنس و ناهمجنس می‌شود
رسانه در حال حاضر به صورت یک امر خیلی مهم و تاثیرگذار در زندگی انسان‌ها مطرح است. سبک زندگی و ارزش گذاری امور از کارکرد رسانه است. متأسفانه بیشتر رسانه‌ها در حال ترویج مباحث غیر اخلاقی و ناهنجار هستند و این ناهنجاری ها را با ابزار رسانه، عادی سازی می‌کنند.
یکی از بسترهای اصلی تبلیغ شبه معنویت‌های نوپدید و فرقه‌ها در حال حاضر رسانه می‌باشد. مثلاً عمده فعالیت‌های فرقه اکنکار، فرقه احمد الحسن ، مروجان قانون جذب، فنگ شوئی و...از طریق رسانه است. بسیاری ازمحتواهای موج کره‌ای با محوریت کی‌پاپ‌ها، غیر اخلاقی، مخالف ارزش‌های انسانی، دینی و ملی و... است، اما مورد استقبال طرفداران واقع می شود.
درموج کره‌ای می بینیم که آیدول‌ها(خوانندگان محبوب) به خاطر مواهب مادی و ظاهری، تبدیل به بُت شده اند و عملاً مورد ستایش افراطی طرفدارانشان قرار گرفته اند. همچنین طرفداران، این خوانندگان را به عنوان الگوی زندگی در جهات مختلف انتخاب کرده‌اند. خداوند همه انسان‌ها را برابر دانسته است و برتری انسان‌ها به تقوا است نه به زیبایی ظاهری و شهرت و ثروت و محبوبیت.
کره جنوبی چندین دهه در تصرف و اشغال ژاپن بود، و این اسارت عاملی شد برا تحقیر مردم کره در سطح ملی. دولتمردان کره، از این حقارت، به عنوان یک عامل جهش برای رشد اقتصادی و فرهنگی استفاده کردند. خلأ جهان بینی الهی و انسانی باعث شده است که سبک زندگی با معنویت سکولار و دنیاگرایی حاصل این توسعه کره باشد.
متاسفانه آنچه در کی‌دارم‌ها و کی‌پاپ‌ها به نمایش در می‌آید غیر از واقعیت اصلی کره جنوبی است. باید حقایق پنهان در کره را در معرض دید همگان قرار داد تا مخاطب علاوه بر خوبی و زیبائی‌ها، نکات منفی و زشتی‌ها را هم ببیند و با نگاه باز و کامل انتخاب کنند. در بحث فن بودن یا مهاجرت به کره یا... تعداد زیادی از فن‌ها فقط چهره زیبای کره را از پنجره کی‌درام و کی‌پاپ دیده‌اند.
هزاران زن در کره جنوبی( مهد کی‌پاپ و کی‌درام) بر علیه دوربین مخفی‌های کثیف اماکن عمومی به خیابان ریختند. حدود 55هزار زن در این راهپیمایی شرکت کردند. آن‌ها می‌گویند: «زندگی من وسیله برنامه‌های جنسی تو نیست و ما انسان هستیم نه یک ابزار جنسی برای ذهن بیمار تو.» این نوع ویدیوها در کره جنوبی بسیار زیاد شده است.
مردم کره جنوبی که سال‌ها در مقابل فرهنگ ژاپنی و حتی چینی مقاومت کرده بودند و هویت کره‌ای خود را حفظ کردند. چرا در آن زمان این فرهنگ را باارزش می دانستند و سعی در حفظ آن داشتند ولی بعد از تقسیم کشور کره در سال1945میلادی، دست از فرهنگ کره‌ای برداشتند و فرهنگ غربی را پذیرفتند.