اعتقادات
آنچه در ادعای امیّ بودن پیامبران مهم و مورد استناد است، درس ناخواندگی فرستادگان الهی است و اینکه علوم ایشان باید لدنی باشد. بنابر اسناد و شواهد تاریخی خود بهائیان، ادعای امّی بودن باب، ادعایی باطل و دروغین می‌باشد و لذا وی چون دارای علم الهی نبوده و علم اکتسابی بشری داشت؛ لذا نمی‌توانند فرستاده‌ی الهی باشند.
عبدالبهاء، فرزند حسینعلی نوری، پس از مرگ پدر خویش سعی کرد با توجیهاتی بر سر ادعای خدایی پدرش سرپوش گذارد و تا حدودی ادعاهای پدر را معقول جلوه دهد. او با متوسل شدن به استدلال‌های بی‌پایه و اساس در انجام این کار موفق نشد؛ زیرا به قدری ادعاهای حسینعلی نوری صراحت دارد که با هیچ بیانی قابل توجیه نیست.
حسینعلی‌بهاء، در تهمتی آشکار به ساحت مقدس انبیای الهی، مدعی شده است که آن منادیان توحید الهی برای خود چنین مقاماتی ارائه نموده‌اند. چنان‌که در کتاب ایقان می‌گوید: «این است که از آن جواهر وجود در مقام استغراق در بحار قدس صمدی و ارتقاء به معراج، معنای سلطان حقیقی، اذکار ربوبیت و الوهیت ظاهر شد».
رهبران و مبلّغان فرقه‌ی ضاله بهائیت در شیطنتی آشکار تلاش گسترده‌ای نمودند تا بتوانند در میان توده‌ی مردم جایگاهی پیدا نمایند. در تعقیب این هدف و توجیه خلأهای علمی، اعتقادی و فکری خود سعی کردند با سوء استفاده از متون اسلامی (آیات قرآن و روایات معصومين) پشتوانه‌ای برای سخنان خود دست و پا کنند، اما در این راه موفق نشدند.
علی محمد شیرازی به ظاهر از ادعاهای خود دست برداشت و نوشت: «به من تهمت زده‌اند که ادعای وحی، امامت، پیامبری و بابیت نموده‌ام. لعنت خدا بر ایشان و خدا آنها را به خاطر این تهمت‌ها بکشد، بدانید که بعد از حضرت محمد (صلوات الله علیه و آله و سلم) پیامبری نخواهد آمد و امام دوازدهم نیز محمد بن الحسن العسکری بود و غیر از چهار نایب خاص هیچ فرد...
ساختار مشرق الأذکار و مراکز این‌چنینی، بنایی برای مخالفت با اسلام است. طبق ادعای میرزا حسینعلی، این مراکز برای عبادت و ذکر پروردگار است، ولی اینکه در هر قاره‌ای فقط یک یا چند مشرق الأذکار بیشتر وجود ندارد، شاهد بر این است که نه تنها این مراکز منسوب به بهائیت، موقعیت معنوی نداشته بلکه سیاسی و تشکیلاتی‌اند.
حسینعلی‌بهاء، کسی که بهائیان او را پیامبر خود می‌پندارند، ابتدا مدعی نوکری صبح ازل بود و رفته رفته پا را فراتر گذاشت و به تدریج ادعای پیامبری و سپس ادعای خدایی به سرش زد. وی توحید را در ایمان پیروانش به خود و قبول افکار و عقائدش خلاصه می‌کند و گفته است هرکس که خدایی او را قبول نداشته باشد در زمره‌ی مشرکین و کافران است...
حسینعلی نوری، معروف به بهاء الله، ادعاهای پوچ زیادی داشت؛ من جمله اینکه خود را پیامبر خدا می‌دانست و برای ادعاهای خود دلایلی بی‌پایه و اساس آورده است. طبق آیات قرآن، محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله) خاتم انبیا و رسولان است و بعد از وی پیامبری مبعوث نخواهد شد. خداوند متعال می‌فرماید: « محمد... فرستاده‌ی خدا و خاتم پيامبران است...
بهائیان برای اینکه به اهداف شوم خود دست یابند، در ابتدا جایگاه والایی را برای احسایی قایل شدند که او می‌تواند از غیب و آینده خبردار باشد؛ در حالی که احسایی فاقد چنین شایستگی بوده است و حتی علمای شیعه او را تکفیر کردند. رفتارهای ناشایست وی در طول حیاتش گویای این مطلب است و از طرفی شیخیه اصلاً علی محمد باب را قبول نداشته و ندارند.
از جمله مغالطه‌هایی که سران بهائی برای اثبات آئین پوچ و خرافی خود به کار می‌برند، دلیل استمرار فیض است. بهائیان می‌گویند: دیانت الهی بایستی مبتنی بر اصل مقتضیات زمان باشد. اقتضای هر زمانی، ایجاب می‌کند که خداوند، مردمان را از فیض خود و متناسب با مقتضیات زمان بهره‌مند سازد. بنابراین چون زمانه، مدام در حال تغییر و تبدیل است، خَتم...
حسینعلی‌بهاء در ایقان مدعی می‌شود که در روایات ائمه طاهرین (علیهم‌السلام) سال ظهور حضرت صاحب‌الزمان را برابر سال ظهور علی‌محمد شیرازی (باب) معین کرده‌اند؛ و بنابراین، امام‌زمان موعود شیعیان، علی‌محمد شیرازی بوده که ظهور کرده است. او می‌نویسد: «ملاحظه فرمایید که در اخبار، سنه (سال) ظهور آن هویّه نور را هم ذکر فرموده‌اند. مع ذلک شاعر نشده‌اند و در نَفَسی...
در طول تاریخ تمام ادیان و فرق برای اثبات خود از دین و کتاب آسمانی و مورد پذیرش جامعه‌ای که در آن حضور دارند، دلیل و شاهد می‌آوردند. فرقه ضاله بهاییت نیز بر اساس این سنت تاریخی، همواره در تلاش هستند که از قرآن کتاب آسمانی مسلمانان، آیه‌ای بر حقانیت خیالی خود پیداکرده و به مسلمانان عرضه کنند. یکی از آیاتی که برخی از بهاییان در اجتماعات...
مسأله‌ای که در جهان امروز به دستاویزی برای قدرت‌نمایی و برگ برنده برای دولت‌ها و سیاستمداران جهان تبدیل شده است از مسائل مهم جوامع بشر، بلکه یک مسئله دینی و ضامن امنیت و سلامت روحی انسان‌هاست، ولی چاره‌ای نیست، چرا که همیشه در گذر زمان انسان‌هایی بوده‌اند که از مسائل مهم و حیاتی نهایت سوء استفاده را کرده‌اند تا چند روزی بر افراد بی‌اطلاع...
فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت به سرکردگی «میرزا حسینعلی نوری» در قرن سیزدهم هجری تأسیس شد. وی در دوم محرم ۱۲۳۳ در تهران متولد شد و از اولین کسانی بود که به باب ایمان آورد و در نور و مازندران به تبلیغ آیین گمراه بابیت پرداخت. بعد از اعدام باب، ادعای جانشینی وی را کرد و توانست با حمایت اجانب، فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت را ایجاد کند. در این مقاله به نقد و بررسی این ادعا...