فرقه اهل حق روزهایی از سال را به نام ایام شکرگزاری نامیده و با هدف تقرب به برخی از پیران خود در هر یک از این روزها دعا خوانده و به عشق آنها نیاز(نذر) می دهند که به کردار عید شاهی شهرت دارد.

در فرقه اهل حق عنوانی به نام روزه وجود دارد؛ اما در مورد آن، عقیده‌ای واحد و نظری منسجم یافت نمی‌شود. تعدادی از آنها همانند سایر مسلمانان، اهل روزه هستند؛ اما بخش اعظم آنان که اکثریت نسبی فرقه را تشکیل داده‌اند، یا روزه نمی‌گیرند و یا به گرفتن سه روز روزه مخصوص اکتفا می‌کنند.

فرقه اهل حق در دو مناسبت از سال روزه می‌گیرند که یکی از این مناسبت‌ها به ایام قولطاس معروف است. این آیین مذهبی، ریشه در افسانه‌ها دارد که فقط در کتب فرقه اهل حق به آن اشاره شده است.

ازدواج در فرقه اهل حق، برای ادامه نسل، امری واجب است. در احکام این فرقه علاوه بر ازدواج با محارم که در احکام اسلامی نیز ازدواج با آنها ممنوع است، ازداوج با افرادی از خاندانی که فرد به آن سرسپرده است نیز ممنوع می باشد.

در نگاه فرقه اهل حق انسان ها از نظر آفرینش به دو دسته زردگلان و سیاه گلان تقسیم می‌شوند. زردگلان در ازل، ازاستعداد وجودی و مرتبه‌ی کمال، برخوردار بوده و سیاه گلان سرشتی تیره و ضمیری تاریک دارند. این نوع انسان‌ها نه تنها در مسیر تکامل قدم نمی گذارند بلکه ارشاد و راهنمایی، در آن‌ها اثری ندارد.

فرقه اهل حق روز هایی از سال را عید دانسته و در آن روز با آداب و مراسم خاصی به جشن و نیایش می پردازند. عید روز پادشاهی و جشن یاران قول طاس از اعیاد مخصوص و مهم این فرقه می باشد.