تاریخ
یکی از شبهات مخالفین به کتاب اصول کافی این است که میگویند، در این کتاب، تاريخ شهادت امام کاظم توسط کسیکه 33 سال قبل از ايشان فوت کرده، نوشته شده است. شبهه کننده ادامه میدهد که: يکی از راویهايی که در کتاب اصول کافی بالغ بر 700 روايت نقل کرده است أبوبصير است که تاريخ وفاتش سال 150 بوده است...
برخی با اشاره به کلام امیرالمؤمنین (ع) میگویند شیعه حق مخالفت با انتخاب ابوبکر توسط صحابه را ندارد. در جواب میگوییم هم قاعده انتخاب خلیفه توسط اهل حل و عقد ساختگی است و در دین وجود نداشته، هم انتخاب ابوبکر طبق این قاعده هم صحیح نیست.
وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون فدک، ادعا میکنند، اگر فدک حق مسلم حضرت زهرا (س) بود، چرا امیرالمؤمنین (ع) در باز پسگیری آن به حضرت زهرا (س) کمک نکردند. پاسخ این است که قطعاً محدثین اهل سنت از بیان اعتراض و شکایت امیرالمؤمنین (ع) نسبت به فدک و حقوق حضرت زهرا (س) چشمپوشی میکنند؛ زیرا که بیان این مطلب اثبات غصب خلافت است.
وهابیون با استناد به روایات ضعیف و مرسل از منابع شیعه معتقدند، امیرالمؤمنین علی (ع) از دو خلیفه اهل سنت تمجید کردهاند. اما با بررسی در منابع اهل سنت مشخص میشود چنین مطلبی صحت ندارد و خرافهای بیش نیست. همچنین در زمان حیات شیخین، حتی یکبار هم امیرالمؤمنین (ع) از غاصبین خلافت تمجید و تعریف نکردهاند.
هجوم به خانه حضرت زهرا (س) و آتش زدن آن خانه مطهر، از مسلمات ننگین در تاریخ اسلام است. عمر با آتش زدن خانه سبب شهادت صدیقه طاهره (س) شد. اما مقایسه این عمل شیطانی با افسانه آتش زدن خانه قریش به دست پیامبر (ص) قیاس مع الفارق است. هیچگاه سوزاندن خانههای کسانی که امر مستحبی نماز جماعت را کنار گذاشتهاند، با روح رسالت الهی سازگاری ندارد.
شمر بن ذی الجوشن اگر چه با اهداف شخصی خود مانند حب جاه و مقام و هوای نفس در لشکر امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) حاضر شد، اما در انتها نتوانست جلوی اظهار دشمنی خود را بگیرد و با فرار به سمت معاویه، نام خود را در لیست یاران او ثبت و ضبط کرد.
یکی از شبهات مطرح شده از جانب مفتیهای وهابی، بازی کردن اهل بیت (علیهمالسلام) در کودکی است و میگویند امامان شیعه یکی از نشانههای امام را دوری از لعب یا بازی کردن دانستهاند. پس شرط امامت را ندارند. در حالی که از منظر اهل بیت (علیهمالسلام) بازی کردن بیفائده، رد بر امامت است.
وهابیون رسیدن نسب عمر به حضرت اسماعیل و فامیل بودن وی با پیامبر را دلیل بر فضیلتش میدانند و به آن فخر میکنند، باید بدانند که اجداد عمر بن خطاب بت پرست بودند و به روش مشرکین در امر ازدواج عمل میکردند و چنین نسبتی با پیامبر فضیلت نیست.
وهابیون با تهمت و ادعای باطل، قصد دارند تا قتل عثمان را متوجه یاران امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) کنند. آنان با ادعای دروغ قائل هستند، عدهای شورشی و نومسلمان، قاتل عثمان بودند. در حالیکه در منابع معتبر اهل سنت از نقش بعضی همسران رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) و بعضی از صحابه در این واقعه یاد شده است.
لشکرکشی عایشه به بهانه خونخواهی عثمان و انتقام از قاتلان او، بهانه آن شد تا بعد از گذشت قرنها از این اتفاق ننگین، عدهای وهابی با طرح شبهاتی بیاساس، به مقایسه عظمت قیام کربلا با لشکرکشی اصحاب جمل بپردازند. اما نمیتوان فراموش کرد که پیامبر خدا بارها عایشه را از این جنگ برحذر داشتند.
وهابیون بین کربلا و جَمل مقایسه میکنند و قائلند عایشه به قصد خونخواهی عثمان و مقابله با نومسلمانانی که قصدشان نابودی اسلام بود، دست به قیام زد. با بررسی تاریخ و روایات معتبر اهل سنت مشخص میشود که حب دنیا و ریاست سبب جنگ جمل علیه خلیفه واجب الاطاعه زمان شد. نهی رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) از حضور عایشه نیز دلیل بر حرمت کار او است.
وهابیون با ایجاد شبهه پیرامون مخالفت امام مجتبی (علیهالسلام) با حضور در جنگ جمل، قصد دارند از ایشان چهرهای سازشگر و مخالف با اقدامات امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) و امام حسین (علیهالسلام) به تصویر بکشند. حضور امام حسن مجتبی (علیهالسلام) در سه جنگی که بر امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) تحمیل شد، قطعی و مسلم است. علاوه بر علمای اهل سنت، مورخین مشهور شیعه نیز به این مطلب اذعان کردهاند.
نحوه قتل عثمان و نقش قاتلان او در زمان حکومت امیرالومنین، یکی از چالش برانگیزترین مباحثی است که باید در تاریخ به آن به طور ویژه پرداخته شود. اما وهابیون طبق ادعای باطل خود، اعتقاد دارند که قاتلان عثمان در لشکر امیرالمومنین (علیهالسلام) حضور داشتند و حضرت در قصاص آنان کوتاهی کردند. جواب این است که در منابع اهل سنت، معاویه و طلحه و زبیر به عنوان قاتلان عثمان معرفی شدهاند.
دوران حکومت عثمان خلیفه سوم اهل سنت، دورانی خاص و حساس بود. هرچند با به قدرت رسیدن وی لطمههای غیر قابل جبرانی بر پیکره اسلام وارد شد، اما تهمت غیر قابل بخشش وهابیون به امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) به عنوان قاتل عثمان، فرار از حقیقت واقعیت تلقی میشود.