یکی از اشتباهات فاحش وهابیت نسبت به شیعیان، تصور باطل ایشان از رفتن مومنین بر سر مزار و قبور امامان و دیگربزرگان و حتی امواتشان است که فکر می‌کنند شیعیان مزارها و اموات آرمیده در آن را می‌پرستند.

مفتیان وهابی با وجود مستندات تاریخی در شعار لشکریان ابوبکر که مزین به نام مقدس رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به نام «یا محمداه» بود، به کسانی (شیعیانی) که یاعلی و یاحسن و یاحسین بگویند کافر گفته و در واقع برعکس مصادر تاریخی فتوی صادر می‌کنند.

سلفیه تکفیری همه مذاهب اسلامی را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهد و تکفیرشان فقط به سوی شیعه نیست، هر چند شیعه را به بدترین نوعش تکفیر می‌کنند. آنان شیعه را مرتد و مشرک و خارج از دین می‌دانند.

واقعیت این است که وهابیت را باید آیینی به جز اسلام بدانیم زیرا اسلام شرط ورود مسلمانی را شهادتین می‌داند اما آیین وهابیت حداقل مسلمانان شش قرن را خارج از دین اسلام معرفی می‌کنند و در واقع به جز پیروان خود، دیگر مسلمانان را کافر و ملحدی می‌دانند که باید اعمال خود را (پس از ورود به آیین وهابیت) از نو به جا بیاورند.

وهابیت خود را موحدون می‌دانند، ولی عقایدشان در باب توحید به گونه‌ای است که آنها را به وادی تشبیه و تجسیم وارد کرده است.

نبیّ مکرم اسلام حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌) دارای مقام و منزلتی است که با هیچ‌کدام از افراد بشر قابل مقایسه نیست؛ چرا که ایشان اشرف مخلوقات و گل سرسبد همه پیامبران الهی است. از این رو مقایسه هر شخص با پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌) کاری خلاف شأن و منزلت ایشان و به نحوی پایین آوردن مقام بهترین مخلوق خداوند است.