عملکرد یک جریان فکری نشان دهنده حقیقت و درستی این جریان فکری است. اسلام با داشتن الگویی مانند پیامبر(صلی الله علیه وآله) رفتاری رحمانی و برخوردی انسانی را همیشه به بشریت نشان داده است این اما برخلاف آل سعود و وهابیت است که با روش های غیر انسانی صفحات تاریخ را سیاه کرده است. تاریخ آل سعود مملو از جنایاتی بی بدیل بر نوع بشر است.

وهابیت معتقدند توسل به انبیاء و اولیاء مخالف با عقیده توحیدی است و هر کس به پیشوایان دین متوسل شود، مشرک است. بنابر گفتمان وهابیت، حتی حضرت آدم (علیه السلام)  نیز مشرک است، زیرا وقتی حضرت آدم (علیه السلام) دچار خطا شد، به پیامبر (صلی الله علیه و آله) توسل جست و ایشان را واسطه قرار داد تا خداوند او را ببخشد.

وهابیان تحقیر و  تنقیص و سبّ و لعن صحابه پیامبر را موجب تنقیص پیامبر اکرم و خداوند دانسته و شیعیان را به جرم دشمنی با صحابه پیامبر، کافر دانسته و توبه آنان را نپذیرفته و تنها راه حل پیش رو را، قتل آنان می‌دانند. اما در مقابل به تعریف و تمجید از کسانی‌که مقابل حضرت علی صف آرایی کرده و با آن حضرت به جنگ پرداختند، می‌پردازد.

اندیشه وهابیت اندیشه متزلزلی است. این اندیشه دارای ساختاری متناقض و دسته بندی‌های بسیار ضعیف است. اصلی را گاهی از عقل می‌گیرد و تمام روایات را استثناء بر آن می‌داند. گاهی اصل را از روایات می‌گیرد و تمام ادله عقلی را استثناء بر آن می‌پندارد. نداشتن یک منهج قوی و متین در فکر، آفت بزرگی در اندیشه وهابیت است.

فرقه ضاله وهابیت با تفسیر به رای و برداشت‌های نادرست از آیات قرآن باعث گردیدند که برخی از موضوعات قرآنی را که به صورت اعتقادی بیان شده است و مذاهب اسلامی آن را به عنوان اعتقادی محکم و برداشت از قرآن به آن ایمان داشته باشند را نوعی بدعت قلمداد کنند و با افکار باطل خود نسبت کفر و شرک را به همگان بدهند.

مخالفت آشکار با سنت‌های پیامبر را به روشنی می‌توان در رفتار وهابیان دید. از باب نمونه بغوی پس از مطرح کردن این سوال که نمازهای مستحبی به جماعت خوانده می‌شود یا فرادا؟ دو احتمال را موجه دانسته و برای افضلیت جماعت، به فعل عمر و برای افضلیت فرادا، به سنت پیامبر اکرم تمسک کرد، و در پایان عمل عمر را بر فعل پیامبر مقدم داشته است.