نظر به اين كه در اوايل امر، 18 نفر از شيخيه دور علي محمد باب را گرفتند، و توسط آن ها كم كم امر باب قوت گرفت، علي محمد باب به طور جدي فداكاري آن ها را از ياد نبرد، آن ها را حروف «حي» (كه به حساب ابجد 18 است) ناميد و با خودش 19 نفر شدند و اين عدد 19 به نظر باب به حد نهايي قداست رسيد، از اين رو در بسياري از احكام، عدد 19 را عنوان آن ها كرد.
او كتاب بيان خود را بر 19 واحد و هر واحد را 19 باب قرار داد.
در واحد 8 باب 8 گويد: «نوزده روز در آخر سال روزه گرفته و ذكر خدا كنيد.»
نيز در همانجا گويد: بر هر شخصي واجب است براي وارث خود 19 ورقه كاغذ لطيف و 19 انگشتري كه بر آنها اسماء خدا منقوش شده باقي گذارد!.
در واحد 7، باب 18، گويد: «هر گاه كسي شخصي را عمدا محزون كرد بايد 19 مثقال طلا بدهد».
در واحد 6، باب 16، گويد: «اگر معلمي چوبي بر گوشت و بدن بچه اي زد، زن او تا 19 روز بر او حرام مي شود، اگر چه از روي فراموشي بزند، و اگر زن نداشته باشد بايد 19 مثقال طلا به آن بچه بدهد.»
در واحد 5، باب 3، عدد هر سال را به عدد «كل شي ء» (كه به حساب ابجد 361 مي باشد) قرار داده و هر سال را عبارت از 19 ماه و هر ماه را 19 روز دانسته است و... خنده آور اين كه هنوز اين نوزده به مرحله اجرا گذاشته نشده بود كه اغلب آن ها از جانب حسينعلي بهاء منسوخ گرديد، يكي از نوزده هايي كه بهاء آن را تصويب كرد، موضوع هر سالي 19 ماه و هر ماهي 19 روز است كه در كتاب اقدس، ص 34 به آن تصريح كرده است. فاضل قائيني در دروس الديانة درس 25 نام هاي اين 19 ماه را ذكر كرده است. [1] .
* * *
[1] در اين باره به كتاب محاكمه و بررسي باب و بهاء، ج 2، ص 41 مراجعه شود.