پس از فوق عباس افندي، طبق وصيتش، پسر دخترش شوقي افندي، زمام امور بهائيت را به دست گرفت.
شوقي افندي در سال 1314 هجري قمري تولد يافت و هنگام مرگ عباس افندي كه در سال 1340 اتفاق افتاد 26 سال داشت، او فرزند ميرزا هادي شيرازي است، و مادر او ضيائيه دختر بزرگ عباس افندي مي باشد.
او پس از عباس افندي، وصيت نامه او را (كه آثار ساختگي در آن ديده مي شد و احمد سهراب آن را ساختگي تلقي نمود و طرفداراني كه به نام سهرابيان ناميده شدند پيدا كرد) بين اغنام الله (گوسفندان خدا يعني بهائيان) پخش كرد و به عنوان مقام «من يظهره الله» و رييس موهومي بيت العدل، معرفي نمود. [1] .
شوقي افندي در دارالفنون باليون لندن مدتي تحصيل كرد و پس از چندي به طوري كه بعضي رديه نويسان نوشته اند به بيروت رفت و در آنجا حوادث شومي پيش آمد از دستورهاي شوقي است كه: (عقيده را كتمان ننماييد، و از تقيه اجتناب نماييد). [2] .
مجله اخبار امري در شماره ي 6 سال 106 ص 8 مي نويسد: «شوقي دستور داد كه: در موقع نماز بايد بهاءالله يا عبدالبهاء (عباس افندي) را در پيش چشم مجسم كرد.»
در كتاب نظامات بهائيه، شوقي عمل به دستورات اقدس (يكي از كتاب هاي حسينعلي بهاء) را در كشورهايي لازم مي داند كه آن دستورها مخالف قوانين آن كشور نباشد!
شوقي در لوح دهم الواح خود، تساوي حقوق زن و مرد را دستور داده و در آخر مي گويد: اميد چنان است كه اين اقدام اول كه در ميدان مساوات حقوق رجال و نساء برداشته شد سبب تشجيع و تحريص اماء الرحمن در آن سامان (تهران) گردد.
سرانجام شوقي نيز به نياكان خود پيوست و بر اثر بيماري آنفلوانزا در لندن درگذشت.
درباره دست نشاندگي او از طرف استعمارگران در فصل بعد سخن خواهيم گفت.
شوقي از دنيا رفت ولي خلفي از خود باقي نگذاشت [3] و چون بعد از او كسي نبود، تا زمام امور بهائيان و رياست موهومي بيت العدل را بر عهده بگيرد، رهبري امور بهايي موكول به هيئت شد و عناصر مختلفي اين امر را بر عهده گرفتند، و بعضي مانند پريزيدنت ميسن ريمي و جمشيد معاني خود را «ولي امرالله» بعد از او قلمداد كردند.
از شوقي كتابي به نام بديع (در چند جلد) و لوح شوقي افندي باقي ماند. [4] .
توضيح اين كه: شوقي افندي به دليل خنثي بودن و نداشتن فرزند ذكور، از تعيين جانشين از نسل خود، عاجز ماند و امور بهائيت را به لجنه اي به نام بيت العدل سپرد، وي در سال 1328 ه ش به كليه مراكز بهايي جهان چنين ابلاغ كرد: «اين شوراي جديد التأسيس، عهده دار انجام سه وظيفه مي باشد كه اولين آنها اين است كه با اولين حكومت اسرائيل ايجاد روابط كند.»
ايادي امرالله و اعضاي انتصابي اوليه بيت العدل واقع در شهر حيفاي اسرائيل عبارت بودند از چهار مرد و پنج زن (روحيه خانم ماكسول (همسر شوقي)، چارلز ميس ريمي، اميليا كالنر، ليردي ايوالس، يوگوجياگري، جسي ردل، اتل رول، لطف الله حكيم، سيلوا آيواس، كه بعدا به 27 نفر رسيدند.»
خانم ماكسول انگليسي، و چارلز ميس ريمي، آمريكايي، و بقيه نيز اكثرا از مليت هاي اسرائيلي و غربي بودند، و مذاكرات اعضاي جلسه كاملا محرمانه بود. [5] .
* * *
[1] محاكمه و بررسي باب و بهاء، ج 2، ص 17.
[2] گنجينه حدود و احكام (384 صفحه اي) ص 364.
[3] اقليم نور، صفحه ي آخر.
[4] محاكمه و بررسي باب و بهاء، ج 2، ص 171 و 172 و ج 3 ص 321 - 292.
[5] انشعاب در بهائيت، ص 151، 196 و 199.