مقدمه

بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين و صلي الله علي محمد خاتم النبيين و آل الطيبين الطاهرين
گلپايگاني بهائي در فرائد در صفحه ي 1 و صفحه ي 2 مي گويد: «مقام قائم موعود به حكم آيه ي كريمه يوم ياتي ربك او بعض آيات ربك و آيه ي مباركه ي و جاء ربك و الملك صفا صفا و كثير من امثالها مقام ربوبيت منصوصه در قرآن است و يوم ظهور مباركش يوم الرب موعود در كل اديان، و مقام ربوبيت مقام اصالت است. نه نيابت و رتبه ي شارعيت است نه تابعيت».
و نيز در صفحه ي 156 مي گويد: «اگر انسان بصيري در احاديث ميلاد حضرت محمد بن الحسن عليه السلام كه مبناي مذهب شيعه بر اوست رجوع نمايد مكشوفا مشاهده مي كند كه جماعت شيعه به حديث يك زن و يك خادم مجهول الحال در چنين مبحث مهمي اكتفا نموده اند و در مسئله امامت كه از مسائل اصوليه و از مباحث اعتقاديه است و جز براهين قطعيه در آن حجيتي ندارد به چنين حديث ضعيفي اعتماد كرده اند».
و ميرزا نعيم بهائي در كتاب استدلاليه ي خود (در صفحه ي 1) مي گويد: براي ظهور قائم آل محمد ما رجوع به اخبار نبويه و احاديث ائمه اطهار سلام الله عليهم نموديم: «دو قسم از اخبار در كتب مسطور يافتيم يك قسم در خصوص تولد و تاريخ تولد و اسم مادر و موت و حيات آن حضرت و همچنين در طول بقاء و غيبت و غيره كه اغلب آن اخبار راجع مي شود به اشخاص غيرمعصوم كه كلام ايشان بر ما حجت نيست بلكه نقيض آن عقلا و نقلا بر ما معلوم مي گردد زيرا بعد از امام حسن عسكري امام ظاهر مرئي در ميان خلق نبود كه ذكر حيات و بقاء و قائميت خود را بنمايد
و قول او بر ما حجت شود قسم دوم آيات و اخبار و احاديثي است كه مدلل و ثابت مي كند كه قائم آل محمد غير محمد بن الحسن است و جميع اين قسم اخبار متصل مي شود به رسول خدا و ائمه هدي كه واجب الاطاعه و مفترض الطاعه است و مؤيد است به آيات قرآن كه ميزان صحت و سقم اخبار است».