مکاتب اهل سنت
حضرت خدیجه اولین نفری بود که به پیامبر اکرم ایمان آورد، وی بانوی خردمند حجاز، سرآمد همه‌ی زنان بود؛ او ملکه‌ی کمال و برخوردار از گوهرهای گران بهای پاکی بود؛ به خاطر شدت عفت و حیاء در زمان جاهلیت او را طاهره می‌خواندند. پیامبر اکرم همیشه از او به نیکی یاد کند و می‌فرمود: «خداوند زنی برتر و بهتر از او را به من نداده است.»
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) به عنوان اولین بانوی مسلمان و یکی از چهار بانوی بهشتی، در دهم رمضان سال دهم بعثت بعد از سالها ایثارگری و بذل اموال در راه تبلیغ و ترویج اسلام به لقاءالله پیوست. علاوه بر علمای شیعه، محدثین و مورخین اهل سنت نیز، فضائل این بانوی آسمانی را در منابع معتبر خود جمع آوری کرده اند. مسلمانان به جهت حمایت های ایشان از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) همواره مدیون حضرت خدیجه (سلام الله علیها) هستند.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) یکی از چهار زن برگزیده الهی معرفی شده است. روایتی در کتب تفسیر اهل سنت آمده که: «چهار زن سرور زنان جهان هستند، که عبارتند از مریم، آسیه، خدیجه، فاطمه (علیهم السلام).» و خدیجه یکی از این چهار زن است، او از صادقان و سابقان اول، وزیر بر دین خدا، معاون در این راه سخت و پرفراز و نشیب بود.
حضرت خدیجه کبری بانوی بزرگی است که با جانفشانی و در اختیار قرار دادن تمام اموالش به یاری پیامبر شتافت و در پیشرفت دین اسلام سهم بزرگی داشت؛ بانویی که همسر بهترین مخلوقات و مادر برترین زنان عالم شد، زنی که با لقب ام المومنین جایگاه خاصی را در میان مسلمین برای خود دارد و با این خصوصیات بود که خداوند وعده بهشت را به او داده است.
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) بانوی بزرگوار رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) اولین بانویی هستند که به حضرت ایمان آوردند. دوران حیات طیبه ایشان، همواره در دفاع و یاری پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) سپری شد، تا آنجا که از ایشان باید به عنوان یاور و مدافع رسالت یاد کرد. تاریخ گواهی می‌دهد، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) با بذل مال و ثروت خود از دین اسلام و همسر گرامی خود دفاع کردند. از منظر علمای اهل سنت، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) ریشه و مصدر اهل بیت (علیهم السلام) هستند.
عبدالحمید از کمک‌های مردمی به سیل‌زدگان، تشکر کرد؛ اما هیچ اشاره‌ای به اقدامات دولت و برپایی بیمارستان سیار تخصصی توسط سپاه پاسداران نکرد؛ با اینکه وظیفه دولت، خدمت به مردم آسیب‌دیده است، اما ندیدن این اقدامات و انتقاد همیشگی به دولت، افرادی را تربیت می‌کند که مخالف سرسخت نظام هستند.
عبدالحمید توصیه می‌کند که با کارشناسی درست، با هزینه اندک و به سادگی می‌توان مشکل سیل سیستان و بلوچستان را حل کرد؛ وی با عمده سدهای ساخته شده در کشور مخالفت کرده و درخواست احداث چاه نیمه می‌کند؛ باید گفت که در سیل اخیر، سدهای ساخته شده در جهت کم کردن خسارت مفید بودند و همچنین چاه نیمه، به صورت طبیعی وجود دارد و قابل احداث نیست و سدهای مطالعه شده کار آن را انجام می‌دهد.
عبدالحمید که در ایام انتخابات و هفته قبل آن، انتخابات را بایکوت خبری کرده بود، بار دیگر به این مسئله پرداخته که علت دلسردی مردم و شکست در این رویداد، عدم توجه به نصیحت‌های او و نظارت استصوابی است؛ اما باید گفت که این انتخابات از جهت سلامت، رقابت واقعی و تعداد کاندیدا و میزان شرکت‌کنندگان نسبت به اوضاع فعلی کشور، در حد مطلوبی بود.
عبدالحمید با انتقاد از دولت گفت چرا فکری نمی‌کنند که این گونه در استان ما سیل جاری می‌شود؛ در پاسخ چنین پرسشی باید گفت با ساخت بند‌ها و اجرای عملیات‌های آب‌خیزداری در مناطق سیل‌خیز استان، بیش از ۲۷۷ میلیون مترمکعب آب حاصل از بارندگی سیل‌‌آسای اخیر، ذخیره شد که اگر آن‌ها نبودند، خسارت ناشی از سیل بسیار افزایش می‌‌یافت.
عبدالحمید خطاب به دولت گفت: به جای هزینه‌های گزاف در سواحل مکران، به داد مردم سیل زده می‌رسیدید و فقر را ریشه‌کن می‌کردید؛ درباره طرح سواحل مکران، می‌توان گفت که یک پروژه ملی در جهت محرومیت‌زدایی و ایجاد اشتغال در استان سیستان و بلوچستان است؛ جهت ایمن سازی مناطق سیل‌خیز این استان هم، سدها و عملیات‌های آب‌خیزداری به بهره‌برداری رسیده که بسیار از خسارت ناشی از سیل کاسته است.
عبدالحمید با اشاره به آیه 33 سوره مائده و استدلال به این آیه جهت اعدام محارب، با بیان معنای لغوی «محاربه» و «إفساد» و امکان اطلاق آن به گناهانی مانند دروغ، تهمت، غیبت و ...، اعدام محاربی که قتل انجام نداده را بی‌اساس می‌خواند؛ در حالی که مراد از محاربه و افساد، اخلال به امنيت عمومى است و در حکومت اسلامی، یکی از مسائل مهم، امنیت است.
عبدالحمید گفته تا وقتی کسی قتلی انجام نداده باشد، کشته نمی‌شود و آیه محاربه، درصدد بیان مراحل محاربه است؛ می‌گوییم که این موارد در مجازات محارب، از انعطاف پذیری حکم الهی در این مسئله است که تشخیص آن به عهده قاضی و حاکم جامعه است.
عبدالحمید گفته تا وقتی کسی قتلی انجام نداده باشد، کشته نمی‌شود؛ آیه قرآن درصدد بیان مراحل محاربه است؛ می‌گوییم که این تفسیر به رأی است و در روایات بسیاری حکم محاربی که ترسانده و قتلی انجام نداده نیز یکی از چهار مورد مذکور در آیه، ازجمله اعدام دانسته شده که اختیار آن در دست قاضی و حاکم دانسته شده است.
عبدالحمید در حمایت از قاچاقچیان، گفته است: «با اعدام‌های صورت گرفته، چقدر فرزندان یتیم و زنان بیوه و خانواده‌ها بی‌سرپرست شده‌اند ... و تاکنون صورت گرفته، هیچ نتیجه‌ای نداشته؛ لذا بهتر بود به جای اعدام، مجازاتی مانند جریمه و زندان بر مجرمین در نظر می‌گرفتند»؛ می‌گوییم برای جلوگیری از این جرم، باید مجازات سنگین‌تر شود، همانند کشورهایی که آن را ریشه‌کن کرده‌اند.