شبه معنویت های غربی
با نگرش محتوايى به مضامين كتابهاى مقدس آیین مسیحیت، روشن مىگردد كه دچار تحريف گشتهاند چرا كه اگر كتاب مقدس دچار زياده و نقصان و تغيير در لفظ و مفاهيم نبود، هيچ گاه مطالب متناقض و معارف، خردستيز نداشت. سینمای غرب دست به ترویج این عرفان کرده است. ولی آنچه مشخص است، عرفانی که از این آیین سرچشمه بگیرد، اعتباری ندارد.
«اپوس دئی» فرقه‌ای است مربوط به مسیحیت كه ریاضت و شکنجه‌ی بدنی و تزکیه‌ی نفس را در قالب عبادات خودآزارانه و تحقیر جسمانی انجام می‌دهد و اين اعمال را در راستای رستگاری و آمرزش روح می‌داند. در این بین سینما و تلویزیون با قدرت نفوذ و جذب خود در راه ترویج این فرقه بر آمده است؛ که این فرقه به نوعی بر گرفته از ادیان هندی می‌باشد.
پيامبران آمدند تا قدرت فكرى بشر را تقويت كنند و با هر گونه خرافات و با هر رنگ آن- حتى اگر به پيشرفت اهدافشان كمك كند- سرسختانه مبارزه كنند. براساس برخى از آيات قرآنى كه بعضى دين پژوهى‌ها نيز آن را تأييد مي‌كند بشر ابتدا يكتا پرست بوده و پرستش بت و غیره انحراف‌هايى است كه توسط معنویت‌های نوظهور به تدريج به وجود آمده است.
تفكر و انديشيدن هميشه مقدمه درست انجام دادن و انجام گرفتن بوده است و مراد از تفکر‌گریزی، تأمل و تدبر درباره‌ی عاقبت انسان است. اینکه در واقع، آدمی از کجا آمده است؟ آیا ممکن است در این دنیا وظایفی داشته باشد و سرانجام به کجا خواهد رفت؟ و آن هدفی است که عرفان‌های نوظهور به شدت با این‌گونه افکار مقابله می‌کنند.
یکی از مبانی اعتقادی آیین تولتک، اصل رنج آدمی است که ریشه در اندیشه‌های بودا دارد. اما رنج تنها ویژگی انسان نیست و آدمی دارای ویژگی‌ها و حالت‌های گوناگونی است که یکی از آن‌ها رنج و الم است. حتی بیان قرآن نشان می‌دهد که در میان ویژگی‌های انسان، رنج چندان درشت و بزرگ نیست و بعضی حالات دیگر در انسان جایگاه و اهمیت بیشتری دارد، مثل حریص بودن...
از دیدگاه تولتک‌ها زندگی یک رؤیا است. دیدگاه مزبور نوعی ایدآلیسم است و می‌دانیم که ایدآلیسم نوعی از شکاکیت است؛ و ادعای شکاکیت نادرست است. بر این اساس می‌توان گفت انسان می‌تواند واقعیت را آن‌گونه که هست دریافت کند و تصویری درست از واقعیات در ذهن داشته باشد. لذا تصویری که ما از دنیا و واقعیت داریم ساخته ذهن انسان نیست و حقایق اموری پنداشته و موهوم و به تعبیری رؤیای بشر نیست.
آنچه قانون جذب روى آن تكيه می‌کند «آفرينندگى ذهن و قدرت خدا گونه‌ی تفكر» است. به‌راستی نقش خالق هستى در فرآيند نقش‌آفرینی ذهن چيست؟ عمل ذهن و عکس‌العمل كائنات چه نسبتى با مبدأ آفرينش دارد؟ آيا خالق ذهن، ذهن را در فرآيند تصرف به حال خود رها كرده يا اين كه لحظه به لحظه ذهن اين توانايى را از مبدأ آن دريافت می‌کند؟
در رابطه با محور اساسی عرفان تولتک باید گفت که بعضی از آن‌ها در دین اسلام هم مطرح است. اما به‌صورت جدی‌تر، پرحجم‌تر و عقلانی‌تر از آن؛ عرفان تولتک بیش از آنکه عرفان باشد، یک سلسله گزاره‌های اخلاقی است که بعضی از آن‌ها ناقص یا نادرست است. البته جز این هم توقع و انتظاری نیست. پرواضح است که این‌گونه آموزه‌ها هرگز نمی‌تواند مبنای هدایت و راهنمایی باشد.
سابقه‌ی استفاده فراوان و افراطی از انواع مواد مخدر، مواد توهم‌زا، مشروبات الکلی که هنوز هم ادامه دارد و افکار مارکسیستی، نقاط تاریک زندگی کوئلیو محسوب می‌شود و هرگز زدوده نخواهد شد؛ افکار و اندیشه‌های کوئلیو مخلوطی است از عرفان ساحری کاستاندا، عرفان مسیحیت و افکار مارکسیستی که امروز هیچ‌گونه وجاهتی ندارد...
یکی‌از جدیدترین شبه جنبش‌های معنوی، که در سال‌های اخیر در کشورهای انگلیسی زبان رشد بسیار سریعی داشته، جنبش جداییسم «Jediism» می‌باشد. این جنبش معنوی بر اساس مدل شوالیه‌های جِدای در جنگ ستارگان بنا شده است. عنوان این جنبش از زمانی بر سر زبان ها افتاد که در سرشماری ملی انگلیس و ولز در سال 2001 ، تعداد قابل توجهی از مردم مذهب خود را جِداییسم اعلام نمودند.
واژه «دیابلرو» که به معنی جادوگر شرور است، همان لقبی است که به عارفان برجسته سرخ‌پوستی گفته می‌شود. کاستاندا می‌گوید: دون‌خوان درباره معلمش، واژه دیابلرو را به کار می‌برد. بعداً فهمیدم این واژه، کلمه‌ای است که صرفاً سرخ‌پوستان سونورایی به کار می‌برند و به شخص شروری گفته می‌شود که به جادوی سیاه مبادرت می‌کند و قادر است خودش را به شکل حیوانی...
اینکه دعا باید با خشوع همراه باشد و انسان موحد بداند که در جایگاه مخلوق نشسته و به‌سوی خدای متعال دست نیاز دراز کرده است؛ اما در قانون جذب، همه اشیاء و تمام هستی در خدمت سرخوشی انسان قرار دارند و انسان نه‌تنها تمنا نمی‌کند، که فرمان می‌دهد و بر مسند خدایی تکیه می‌زند. به همین دلیل در قانون جذب، کسی به خشوع تشویق نمی‌شود و...
«تئوری راز» که از آن به «قانون جذب» هم یاد می‌شود، موضوعی است که امروزه در همه جای دنیا از آن سخن می‌گویند. سخن‌رانان، روان‌شناسان، فیلم‌سازان، نویسندگان و... این موضوع را به بحث گذاشته‌اند و ضمن تبلیغ آن، از این ایده، همچون قانونی مسلّم دفاع می‌کنند. این مفهوم با نام‌های جذب، قانون جذب، تکنولوژی فکر، راز، قدرت تفکر، قانون راز و گاهی...
اکهارت تحصیل در دوره‌ی دکترا را متوقف کرد و حدود دو سال، وقتش را بر نیمکت پارکی در مرکز لندن گذراند و گذشتن دنیا را تماشا نمود. با دوستان خود، در صومعه بودایی به عزلت نشست. پس از آن بود که نام خود را از «اولویچ» به «اکهارت» تغییر داد. چند سالی را به افزایش و تکمیل دگرگونی درونی پرداخت و سفر درونی خویش را به‌عنوان یافته‌ی معنوی خود مطرح کرد.