روشهای تبلیغی
پس از وقوع سیل در برخی استان‌های و آسیب دیدن برخی از هموطنان عزیزمان، تشکیلات بهائیت با ارسال پیامی در کانال تبلیغی خود، به نوعی با دادن گرای تبلیغی به بهائیان، یادآور تأثیر تبلیغات گسترده‌ی بهائیت پس از سیل در جزیره‌ی تانا شد. آری؛ ماهی گرفتن از آب گل آلود و سوءاستفاده از رنج و آلام مردم آسیب‌دیده از شگردهای سابقه‌دار تبلیغی بهائیت به شمار می‌آید.
پیامبرخوانده‌ی بهائی در کتاب اقدس خود، با کپی‌برداری از علی‌محمد باب، تقسیمات هفتگانه‌ای را برای ارث تعیین کرده است. اما به راستی، چگونه دین‌سازان بهائیت که مدعی ابداع شعار تساوی زن و مرد در مسلک خود بودند، علاوه بر تضییع حقوق فرزندان متوفی در تقسیم سهم الإرث، شعار تساوی زن و مرد را نیز نقض کرده‌اند!
بنابر تأکید شوقی افندی، بهائیان موظفند تا از شعار تساوی زن و مرد در این فرقه، به عنوان فرصت تبلیغی مناسب استفاده کنند. اما آیا فرقه‌ای که احکامی نابرابر در ارث بردن زن و مرد وضع کرده و یا حضور در بالاترین نهاد تصمیم‌گیری خود (بیت العدل) را مختص مردان دانسته و یا اساساً جنس زن را پست برشمرده، می‌تواند منادی این شعار باشد؟!
پیامبرخوانده‌ی بهائیت مدعیست که هرآنکس مسلک ساختگی او را نپذیرد، حتی اگر به تمامی علوم احاطه داشته باشد، باز هم نادان است. اما عبدالبهاء، در بیان حیله‌ی تبلیغی، به مبلّغین بهائی توصیه داشته تا این باور بهائی را برای مخاطبین‌شان بیان نکنند. اما به راستی علّت این دورویی و عوام‌فریبی از جانب پیشوایان بهائی چه می‌تواند باشد؟!
استعمار انگلستان برای پیشبرد اهداف سلطه‌طلبانه‌ی خود در قاره‌ی آفریقا، به حمایت از ترویج بهائیت در این قاره روی آورد؛ تا در صورت عدم پیوند مردم با مسیحیت، لاقل با گرایش به بهائیت، از آیین آزادی بخش اسلام فاصله گیرند. از این‌رو با شروع فعالیت‌های تبلیغی، پس از مدتی خبر موفقیت طرح‌های بهائیت در این قاره اعلام شد.
پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، بر خلاف سیره‌ی ادیان الهی در زمینه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، به مخالفت با این اصل پرداخته و اعمال آن را تنها به صورت تشریفاتی و تحت اختیار نهادهای اداری خود دانسته‌اند. اما در عین حال پیشوایان بهائیت، تبلیغ را که مصداق بارز امر به معروف و نهی از منکر است را وظیفه‌ای عمومی و همگانی برشمردند!
مرتضی اسماعیل‌پور، در طول حدود 4 سال گذشته، فعالیت‌های گسترده‌ای در جهت (به اصطلاح) دفاع از حقوق شهروندان بهائی ایرانی در فضای مجازی داشته است. این فعالیت‌های به اصطلاح حقوق بشری، که با هدف مقابله‌ی نرم با انقلاب اسلامی در ایران صورت می‌گرفت، تا حدی به دور از حقیقت و اغراق‌آمیز بود، که دست آخر، صدای بیت‌العدل حیفا را نیز درآورد!
کانال تبلیغی بهائیت در پاسخ به این‌که به چه کسی باید بیشتر محبّت کرد، با نقل جمله‌ای از پیشوایان این فرقه، مدعی شد که غیربهائیان در این خصوص در اولویت هستند. اما از آن‌جا که غیربهائیان از دید پیشوایان بهائی از کمترین ارزشی برخوردار نبوده و مدام به آنان توهین می‌کردند، دستور به چنین برخوردی با غیربهائیان، تنها جنبه‌ی تبلیغی دارد.
پیشوایان بهائی، بسیاری از آثار خود را به زبان عربی (آن هم برای مردم ایران زمین) نگاشته‌اند! اما از این عجیب‌تر اینست که تشکیلات بهائیت، اجازه‌ی ترجمه‌ی همین آثار عربی را نیز نمی‌دهد! در نتیجه آیا جز اینست که با ترجمه‌ی کتابی چون «اقدس» و مطالعه‌ی آن توسط بهائیان؛ پیروان بهائیت به سُستی و غیرالهی بودن اساس بهائیت پی خواهند برد؟!
پیشوایان فرقه‌ی بهائی در مخالفت با جشن کریسمس، صراحتاً آن را خرافات نامیده و برگزار کنندگان آن را، افرادی بی‌درایت و بی‌شعور خوانده‌اند و دستور به توقف جشن‌ها داده‌اند. این در حالیست که نه تنها بهائیان به این دستور عمل نمی‌کنند، بلکه بیت العدل حیفای اسرائیل نیز با تزئین درخت و برگزاری رقص‌های گروهی، این روز را جشن می‌گیرند!
فرقه‌ی بهائیت همواره در تلاش بوده تا با سوءاستفاده از جذابیت زن‌ها، اهداف توسعه‌طلبی خود را به پیش برد. از این‌رو، تشکیلات بهائیت تلاش دارد تا از تمام ظرفیت‌های زنان به نفع خویش بهره برده و لذا استفاده از صدای زنان برای رونق بخشیدن به مجالس ماهیانه‌ی بهائی، کمترین استفاده‌ای است که از جنس زن در تبلیغ بهائیت به کار گرفته می‌شود.
بر خلاف تحریم موسیقی مبتذل در ادیان الهی، پیشوایان بهائی برای جذب مردم به فرقه‌ی خود، در مجالس خویش استفاده از موسیقی را حلال و پسندیده می‌دانند. هدفِ استفاده از موسیقی در مجالس بهائی، برای تلقین است. زیرا انسانی که در برابر موسیقی قرار می‌گیرد، احساسات او بر عقلش چیره گشته و با کم شدن قدرت تحلیلش، واردات ذهنی‌اش آسان می‌گردد.
یکی از اساسی‌ترین آموزه‌ی بهائیان که نزد آنان جایگاه والایی دارد، تبلیغ است. سیاستمداران بهائی در این راه دریافته‌اند که بهترین راه برای پیشبرد امر تبلیغ، سوءاستفاده از نقاط ضعف مخاطبین‌شان می‌باشد. از این‌رو مبلّغان بهائی با یافتن نقاط ضعف مخاطب خود، سعی دارند تا خوراک مسموم فکری خود را در روانش جای دهند.
با آغاز ایام عزای امام حسین (ع)، برخی شبکه‌های بهائیت در تلاشند با دوست‌دار و پیرو امام حسین (ع) معرفی نمودن خود، افراد را به فرقه‌ی بهائیت جذب نمایند. اما در حقیقت بهائیان با مخالفت با اهداف قیام امام حسین (ع) و هتک حرمت ایام عزاداری ایشان، نه در واقع و نه حتی در ظاهر پیرو ایشان نیستند.